جدول جو
جدول جو

معنی بز ولگ - جستجوی لغت در جدول جو

بز ولگ
از درختان جنگلی مازندران که نام لاتین آن aetoom ace می باشد
فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(هَِ وَ)
نام درخت ’شب خسب’ یا هزاربرگ در لهجات شمال ایران است که دارای برگهای ریز و بسیار است و شب هنگام برگهایش جمع می شوند. (از جنگل شناسی ساعی ص 223 به بعد)
لغت نامه دهخدا
(بَ)
شتری که دندان نیش برآورده باشد. مذکر و مؤنث در وی یکسان است. ج، بزل، بزل. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(اِ عَ)
برآمدن نیش شتر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). برآمدن دندان نیش شتر. (المصادر زوزنی). برآمدن دندان نیشتر شتر. (تاج المصادر بیهقی)
لغت نامه دهخدا
تصویری از بک ولک
تصویر بک ولک
((بُ کُ لُ))
ناهموار، درشت، بی عقلی، بی هنری
فرهنگ فارسی معین
بوقلمون صفتی
فرهنگ گویش مازندرانی
نوعی خورشت، نوعی سبزی
فرهنگ گویش مازندرانی
تیرک، ستون
فرهنگ گویش مازندرانی
چوبی با سر برگشته که پای بز را با آن نگه می دارند
فرهنگ گویش مازندرانی
هر عدد برگ درخت
فرهنگ گویش مازندرانی
برگ درخت توت
فرهنگ گویش مازندرانی
کنایه از آدم حقه باز
فرهنگ گویش مازندرانی
آغل طبیعی گوسفندان در شکاف کوه
فرهنگ گویش مازندرانی